31/12/14

Καλή Χρονιά

Εύχομαι σε όλους σας μια εξαιρετική χρονιά να είναι το 2015, ξεχυλισμένη από αγάπη, υγεία, αλήθεια, δημιουργικότητα, τόλμη κι ας πάνε όλα τα άσχημα του προηγούμενου χρόνου στον κάλαθο των αχρήστων.
Λίγες εικόνες από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές μου στο χωριό για να σας συντροφεύουν και να ανοίξει το μάτι όσων δεν μπόρεσαν να φύγουν από την πόλη...
Το Χριστουγεννιάτικο δεντράκι
Η θάλασσα είτε ήρεμη είτε αγριεμένη πάντα με ξεκουράζει και μου παίρνει κάθε βάρος...
Στις 26 Δεκεμβρίου ήταν πολύ ήρεμη και γαλήνια
Τα ξινά του κήπου σε πλήρη καρποφορία... (πήρα αρκετά για κάμποσους μήνες...)
Πορτοκαλιά και λεμονιά γεμάτες πολύτιμους καρπούς
και τα τριαντάφυλλα ένα μήνα πριν το κλάδεμα επιμένουν να ανθίζουν
Η αγαπημένη μου μυρωδάτη τριανταφυλλιά
Πολύ Καλή Χρονιά να έχουμε παιδιά με ότι επιθυμεί ο καθένας

24/12/14

Πολλές ευχές για τις γιορτές

Εύχομαι σε όλους ότι καλύτερο για τα Χριστούγεννα και τις γιορτινές ημέρες. Η αγάπη κι η χαρά των ημερών ας είναι για όλο τον χρόνο κι όχι μόνο για αυτές τις λίγες στιγμές.
Πιείτε, φάτε, χορέψτε, ξεφαντώστε, ακούστε Boem Radio, κι εμείς θα τα πούμε σύντομα (καθώς φεύγω για ολιγοήμερες διακοπές), φιλιά γιορτινά σε όλους σας.
από μια ιδιαίτερη συνεύρεση του μακρινού παρελθόντος Bing Crosby και David Bowie τραγουδούν παρέα (στο σόου του πρώτου) The little drummer boy / Peace on Earth, και σας το χαρίζω...

20/12/14

Boem Radio - πρόγραμμα Σ/Κ

Οι Ραδιοτυπίες μαζί σας αυτή την Κυριακή στις 20:00 με έναν καλεσμένο (και συνεργάτη που προς το παρόν γράφει, κριτικάρει και φωτογραφίζει αλλά σύντομα και με δική του εκπομπή...) από τα παλιά, αγαπημένο και πολύ καλό φίλο... κυρίες και κύριοι ο mahler μαζί μου (κι ο Θεός βοηθός).
http://boemradio.com

Το πρόγραμμα του Boem Radio για αυτό το Σαββατοκύριακο είναι το ακόλουθο:

Σάββατο
18:00 - 20:00 Συντυχάνω με τον Βασίλη
20:00 - 23:00 Πόσο ψηλά; με τον Etolo

Κυριακή
20:00 - 22:00 Ραδιοτυπίες (η αφεντιά μου)
22:00 - 24:00 Που πας καλέ μου Λουστράκο με τον Παύλο
http://boemradio.com
Σας περιμένουμε να περάσουμε όμορφα παρέα, φιλιά σας και τα λέμε.

Κι εδώ η ηχογραφημένη εκπομπή για όσους θέλουν να την ακούσουν

15/12/14

Απόψε 22:00 @ Boem Radio - αρχίζουμε...

Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα το βράδυ στις 22:00 στο νέο μας σπίτι, το Boem Radio με ένα ζέσταμα μικροφώνων, μουσικών και κουβεντούλας μεταξύ μας για να δούμε πως θα τρέξει αυτό το νέο μας εγχείρημα. 
Ο Λουστράκος κι εγώ σας περιμένουμε εκεί, να έχετε όλοι μια καλή εβδομάδα.

13/12/14

Boem Radio

Πριν λίγες ημέρες αυτό το blog γιόρτασε τα 8 χρόνια του. Η 600η του ανάρτηση έχει να κάνει με ένα πολύ χαρμόσυνο γεγονός για μένα: την δημιουργία της νέας μας ραδιοφωνικής στέγης με το όνομα Boem radio (being over every mind)... Θα παραθέσω απλά εδώ το εισαγωγικό σημείωμα που θα διαβάσετε και στην εκεί σελίδα μας κι αντιπροσωπεύει τους λόγους δημιουργία του:
 
BOEM Team ή ποιοι είμαστε κατά το ελληνικότερον …
Κατά καιρούς μας έχουν αποκαλέσει τρελούς, ονειροπόλους, αιθεροβάμονες, χαρούμενους, καταθλιπτικούς, τσαχπίνηδες, παιδιά, γέρους, τσογλάνια, ψεύτες, αληθινούς (original για όσους δεν τα πιάνουν), ότι τα πιάνουμε, τα παίρνουμε, τα πάμε και τα δίνουμε.
Μακρύς ο κατάλογος …

Ένα όμως δεν μπορούν να μας προσάψουν … Ότι είμαστε μια παρέα, που γουστάρουμε να πίνουμε, να τρώμε σουβλάκια αλλά και sushi άμα λάχει, να τα σπάμε, να ξενυχτάμε, να ονειρευόμαστε, να κλαίμε, να γελάμε, να ζούμε, να τσακωνόμαστε, να αγκαλιαζόμαστε, να είμαστε άνθρωποι, να είμαστε πέρα από κάθε λογική.
http://boemradio.com
Είμαστε rock αλλά αν μας βάλεις μια ντισκομπάλα και λίγο στρας το σίγουρο είναι ότι θα χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης. Γουστάρουμε να ξυπνάμε και να ακούμε κλασσική μουσική αλλά όταν καψουρευόμαστε το λαϊκό πάει σύννεφο. Στην παρέα μας δεν υπάρχει η λέξη ¨έντεχνο¨. Υπάρχει καλή μουσική και τι γουστάρουμε.

Μας αρέσει η εικόνα, να κλέβουμε στιγμές και να τις μοιραζόμαστε. Να φτιάχνουμε τα δικά μας video από μια βόλτα, μια παράσταση, μια συναυλία. Να κλέβουμε την στιγμή μέσα από τον χρόνο με ένα κλικ του κινητού. Να κάνουμε τις αναμνήσεις μας εικόνα, βρε αδερφέ.

Να γράφουμε σε λευκό χαρτί, να το γεμίζουμε με συναισθήματα, σκέψεις, την καθημερινότητα μας, να σκανδαλίζουμε με χιούμορ και να τα μεταφέρουμε μετά στον υπολογιστή μας. Μας αρέσουν οι ιστορίες συνωμοσίας, που μπλέκουν, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον.

Να βλέπουμε μια καλή παράσταση, μια καλή συναυλία, ένα χορόδραμα, μια όπερα και να κάνουμε την κριτική μας. Καλοπροαίρετη, χωρίς γνώσεις, αλλά με γνώμονα το συναίσθημα (feeling το λένε στο χωριό μου), να απενοχοποιούμε την τέχνη και να το μοιραζόμαστε μαζί σας.

Άλλωστε το BOEM τα λέει όλα … Being Over Every Mind …

Σας περιμένουμε εκεί λοιπόν

5/12/14

Οκτώ χρόνια blogging

Το πτωχό πλην τίμιο τούτο blog κλείνει σήμερα τα 8 χρόνια παρουσίας του στο διαδίκτυο.
Ξεκίνησα διαβάζοντας και θαυμάζοντας κάποιους ανθρώπους από εδώ μέσα που ήξεραν να γράψουν. Είτε κωμικά είτε σοβαρά, κατάφερναν να μου φέρνουν το γέλιο ή το δάκρυ με την ανάγνωση. Κάτι που είχε να μου συμβεί από την εφηβεία και τις αναγνώσεις αντίστοιχων βιβλίων. Κάποιους γνώρισα, με κάποιους γίναμε φίλοι, με λιγότερους καλοί φίλοι (παραμένοντας τέτοιοι), με άλλους συγκρουστήκαμε είτε άμεσα είτε αργότερα για διάφορους λόγους. Η ουσία για μένα μένει η ίδια: το blogging παραμένει για μένα ζωντανό και πεδίο όμορφης ανταλλαγής απόψεων, διαθέσεων, συναισθημάτων, εικόνων, ζωής...
Όσο και αν τα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ας μην ονομάσω κάποια, καταλαβαίνετε...) προσπαθούν (και εν πολλοίς το καταφέρνουν) να ρίξουν το blogging σε δεύτερη μοίρα, για εμάς τους παλιότερους διατηρεί την γοητεία του. Γερασμένο ίσως, με τις ρυτίδες του να φαίνονται σαφώς, αλλά και με αυτή την γλυκύτητα του να μεγαλώνουμε μαζί του...
Δεν σκοπεύω ούτε να το κλείσω τούτο εδώ το μπλοκάκι, ούτε να το ρίξω σε δεύτερη μοίρα, μαζί θα πορευόμαστε, θα μιλάμε για αυτά που αγαπάμε, για αυτά που μισούμε, για αυτά που αξίζει να αφιερώνουμε κάποια πληκτρολογήματα και κάποιες στιγμές της ζωής μας. Ελπίζω να είμαστε κοντά και να επιμείνουμε ρομαντικά και ιδανικά με την ίδια χαρά όπως όταν δημιουργούσαμε ο καθένας το δικό του blog. Φιλιά πολλά σε όλους και σας ευχαριστώ για την παρέα.

3/12/14

Θυμός; όχι ευχαριστώ

Όσα συμβαίνουν γύρω μου το φυσιολογικό θα ήταν να μου προκαλέσουν θυμό, οργή, ανάγκη για εκδίκηση ή από την ανάποδη απαξίωση, αδιαφορία, ανάγκη ηρεμίας και κλεισίματος στον εαυτό μου...
 Δεν πρόκειται όμως να πέσω στην παγίδα που κάποιοι μας στήνουν. Ο θυμός κι η αγανάκτηση βγάζουν βεβιασμένο και (συνήθως) λάθος αποτέλεσμα ενώ η αδιαφορία κι ο ωχαδελφισμός βολεύουν αυτούς που παίζουν το παιχνίδι στις πλάτες μας.
Θα μου πεις πλησιάζουν "άγιες" ημέρες (και νύχτες) αλλά είναι δυνατόν να εθελοτυφλώ; Μπορώ να στολίζω δέντρα και φωτάκια, να κάνω δωράκια, να σκέφτομαι χιόνια και διακοπές και παράλληλα να μην σκέφτομαι τους άστεγους, τα αδέσποτα, όλα τα όντα που δίνουν μάχη για την καθημερινότητα σπρωγμένα από το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης;
Είναι δυνατόν να βλέπω την δικαιοσύνη να γίνεται άδικη, την υγεία να σκέφτεται τον θάνατό μας, την παιδεία να εύχεται την αμορφωσιά μας, το κράτος να προσπαθεί για τον αφανισμό μας και να μην αγανακτώ;
Κι όμως όχι. Δεν πρέπει να δράσω κατ' αυτό τον τρόπο. Πρέπει ψύχραιμα να αξιολογήσω την κατάσταση, να δω τι συμβαίνει, να πάρω αποφάσεις, να γίνουμε χείμαρροι απαίτησης δικαιωμάτων και αξιοπρέπειας σε αυτή την ζωή, χωρίς ωμή βία, χωρίς να θίξουμε άλλον άνθρωπο, ζώο ή την φύση γενικότερα. 
Θα μου πεις είσαι ο Γκάντι ή ο Βούδας ρε φίλε; Όχι βέβαια, αλλά η ιστορία μας δείχνει ότι πολλές φορές η μη βία αλλά η συνεχής απαίτηση δικαιωμάτων κι ελευθερίας έχει οδηγήσει σε πτώσεις αυτοκρατοριών (πόσο μάλλον σε πτώσεις αποδεδειγμένα αποτυχημένων συστημάτων). 
Δεν θα θυμώσω λοιπόν, αντίθετα θα αγαπήσω με όλη μου την δύναμη, τους πάντες και τα πάντα, θα προσπαθήσω να βρω τον λόγο που γίνονται κάποια πράγματα που με βρίσκουν αντίθετο, θα βρω τις αδυναμίες και τον παραλογισμό τους, θα πολεμήσω με μόνο όπλο την λεκτική / λογική / συναισθηματική αντιπαράθεση κι όπου βγει. Η Ουτοπία είναι όσο φανταστική (και ταυτόχρονα όσο πραγματική) είναι η Ατλαντίδα. Στο χέρι μας είναι να την ανακαλύψουμε.
Με το κεφάλι ψηλά συνεχίζουμε και δεν κάνουμε πίσω για τίποτα, εύχομαι σε όλους έναν καλό και δημιουργικό μήνα.

26/11/14

20...

Αν ήταν οποιοδήποτε νόμισμα δεν θα έφτανε για πολλά,

αν ήταν πίεση θα ήταν υψηλή,

αν ήταν όριο ταχύτητας θα ήταν πολύ χαμηλό,

αν ήταν έκπτωση θα ήταν μέτρια,

αν ήταν θερμοκρασία θα ήταν συμπαθητική,

αν ήταν απόσταση σε μέτρα θα ήταν κοντά,

αν ήταν βαθμός στο λύκειο θα ήταν άριστος,

αν ήταν ημερομίσθιο θα ήταν λίγο (καλά στις μέρες μας το λες και πολύ)


Όμως είναι πολύ περισσότερο από όλα τα παραπάνω και τίποτα από αυτά, είναι για μένα απλά μια αρχή, ούτε μέση ούτε οτιδήποτε, για μένα θα είναι για πάντα ένα μωρό, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Με αυτή την λογική θα το φροντίζω όπως όταν άρχισε, με κάθε τρόπο και κόντρα σε δυσκολίες και "καλοθελητές". Η ζωή μας είναι αυτή που θέλουμε και μας έρχεται ότι μας αξίζει, θεωρώ εαυτόν ευλογημένο τουλάχιστον κι ευχαριστώ όλους όσους το αντιλαμβάνονται, να είμαστε καλά και πάντα αγαπημένοι...

21/11/14

6ο Φιλανθρωπικό Παζάρι

Σας περιμένουμε...


Είναι και ευκαιρία να τα πούμε από κοντά (καθώς από σήμερα το απόγευμα και όλο το Σ/Κ θα βρίσκομαι πίσω από κάποιο πάγκο...)

9/11/14

Παζάρι για καλό σκόπο...

Στο Μερόπειον Φιλανθρωπικό Ίδρυμα και για 2 τριήμερα (14-16 και 21-23 Νοεμβρίου) πραγματοποιείται το 6ο Φιλανθρωπικό παζάρι (λεπτομέρειες στην εικόνα).

Όσοι επιθυμείτε να προσφέρετε μπορείτε να μαζέψετε: αξεσουάρ, μπιζού, διακοσμητικά, πιάτα και ποτήρια σε 12δες, εξάδες ή και μόνα τους, πιατέλες, κούπες φλυτζάνια (με ή χωρίς πιάτο), επιτραπέζια παιχνίδια, εργαλεία, κεντήματα, παραδοσιακά προϊόντα, χριστουγεννιάτικα και πασχαλιάτικα στολίδια, κομπολόγια, μαχαίρια, πιρούνια, ψωμιέρες, τσατσάρες, μολυβοθήκες, τετράδια, συλλογές, περιοδικά, DVD / CD με ταινίες ή μουσική, καπέλα, καθρεφτάκια, ομπρέλες, ομπρέλες, γραβάτες, μόντεμ, φορτιστές κινητών, μπρελόκ, σαπουνοθήκες, φλασάκια, στυλό και μολύβια, μικρούς πίνακες, ρολόγια, τσάντες, μπουκάλια, μαντίλια και ο,τι άλλο δεν χρειάζεστε ή επιθυμείτε πλέον (πρακτικά οτιδήποτε εκτός από ρούχα) και να επικοινωνήσετε μαζί μου στο mail ή στον Παύλο ή και απευθείας στο Μερόπειον (Διονυσίου Αεροπαγίτου 45).
Εννοείται εκτός από την προσφορά σας μπορείτε να περάσετε τις παραπάνω ημέρες και να αγοράσετε μέσα από μεγάλη ποικιλία (και σε πολύ προσιτές τιμές) διαφόρων αντικειμένων. 
Θυμηθείτε ότι είναι για καλό σκοπό, σας περιμένουμε...

1/11/14

Nostalgia for the summertime...

Καλό μήνα σε όλους. Ελπίζω να πάει καλύτερα από τον προηγούμενο σε προσωπικό επίπεδο (που ούτε να τον θυμάμαι δεν θέλω...) και είμαι σίγουρος για αυτό. Ο Νοέμβρης για κάποιο λόγο μου πήγαινε και μου έφερνε νέα και ωραία πράγματα.
Το ίδιο πιστεύω ότι θα συμβεί και με αυτόν που μόλις ξεμύτισε...
Γνωρίζετε βέβαια ότι είμαι άκρως καλοκαιρινός τύπος, οπότε θα σας αφήσω εσάς τους Χειμερινούς να χαρείτε αυτή την σεζόν που έρχεται, κι εγώ... θα νοσταλγώ το καλοκαίρι που πέρασε...
Μέσα από το Nostalgia της αγαπημένης Annie Lennox που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες σας χαρίζω το summertime, να είστε όλοι καλά.
Υ.Γ.: Ευχαριστώ την φίλη, τον μικρό φίλο και την ακόμη μικρότερη νέα φίλη (sugar) για το όμορφο τετραήμερο που περάσαμε, με κάνατε να επανακάμψω σε πολλά θέματα...

13/10/14

Καλό ταξίδι Tamar

Σε ευχαριστώ για όλα, μου έμαθες πολλά, ελπίζω να έλαβες την αγάπη που σου άξιζε...
είναι δύσκολα διαχειρίσιμη αυτή η απώλεια ρε γαμώτο...

κι εδώ μια σύντομη διαδρομή της κοινής μας πορείας...

12/10/14

Different shades of blue

Διάφορες αποχρώσεις του μπλε σε αυτή την λίστα των Ραδιοτυπιών
Με την δική σας "ψήφο εμπιστοσύνης" μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω... Καλή εβδομάδα σε όλους κι ακούστε την καρδιά σας, είναι λυτρωτικό...

9/10/14

Καλό ταξίδι Θόδωρε...


Ο σκύλος σύμβολο της κοινωνικής αναταραχής και των διαδηλώσεων της Αθήνας το 2011 δεν είναι πλέον μαζί μας. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να τον χαϊδέψω κι εγώ (όπως χιλιάδες άλλοι). Όντως το 2011 είχε συμπεριληφθεί από το περιοδικό Time μέσα στις 100 σημαντικότερες "προσωπικότητες" της χρονιάς...
Αυτό για όλους όσους θεωρούν τα σκυλιά και τα ζώα γενικότερα αντικείμενα κι όχι όντα, καλό ταξίδι Λουκάνικε, χάρηκα που σε γνώρισα...

Υ.Γ.: τον Μάιο έφυγε ο Θ.Λ. αλλά μόλις σήμερα μαθεύτηκε το γεγονός (και κοινοποιήθηκε παντού)

5/10/14

Τα σπουργίτια τραγουδάνε ακόμα...

Μετά από μια βραδιά που τα είχε όλα: καφεδάκι, θέατρο (στην παράσταση "Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος"), ποτό - ποτά... με καλή παρέα και επιστροφή στα οικεία τις πρώτες πρωϊνές ώρες... το νέο πόνημα των Ραδιοτυπιών είναι εδώ για να σας συντροφεύσει μουσικά κι αυτή την εβδομάδα.

Με ανεβασμένη διάθεση και αισιοδοξία για αυτά που έρχονται εύχομαι σε όλους να είστε καλά και να περνάτε όμορφα με αγαπημένους ανθρώπους δίπλα σας.

28/9/14

Δικαίωμα - Το μικρό μας τσίρκο...

Χθες βράδυ πήγαμε στο θέατρο Βικτώρια να παρακολουθήσουμε το "Δικαίωμα", μια παράσταση της ομάδας Le Freak C'est Chic στα πλαίσια του Open September Festival που διοργανώνει το θέατρο Vault.
Το μόνο που γνωρίζαμε (πέραν κάποιων από τους συντελεστές που είχαμε γνωρίσει στο page 31) ήταν ότι πρόκειται για την τελευταία παράσταση ενός αλλόκοτου θιάσου...
Στην είσοδο η θηριοδαμαστής - compere της παράστασης (Βίκυ Μαστρογιάννη) μοίραζε το πρόγραμμα της παράστασης με έναν ιδιαίτερο τρόπο και μας έβαζε από νωρίς στο πνεύμα της...
Καθ όλη την διάρκεια διάβαζε αρχικά αποσπάσματα από έργα (Η πιανίστρια - E.Γιέλινεκ, Ρέκβιεμ για ένα όνειρο - H.Selby Jr., Αυτόχειρες παρθένοι - Τ.Ευγενίδης, Νέμεσις - P.Roth, Μετά το σεισμό - H.Murakami, Η μητέρα του σκύλου - Π.Μάτεσις, Μη μ' αφήσεις ποτέ - K.Ishiguro) αλλά και προλόγιζε την εμφάνιση κάθε "τέρατος" του θιάσου με έμφαση στο Δικαίωμα: σε αυτό της ελευθερίας, της πολιτικής και προσωπικής έκφρασης, του διαφορετικού, της αγάπης, της ίδιας της ζωής...
Οι συντελεστές / τέρατα(;) του θιάσου (Ο Άνθρωπος Γίγαντας - Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, Τα Δίδυμα - Δημήτρης & Ορέστης Σταυρόπουλος, Το Κορίτσι Λάστιχο - Γεωργία Μαυράκη, Η Γυναίκα με του Μούσι - Νίκος Γεωργίου, Λύκος/Γυναίκα Ακροβάτης - Μακρίνα Γεωργίου) άλλοτε με κωμικό κι άλλοτε με δραματικό τρόπο (στην πραγματικότητα το γέλιο κι η συγκίνηση έβγαιναν το ίδιο αβίαστα καθ όλη την διάρκεια του έργου) τραγουδούσαν λέγοντας ο καθένας την μικρή / μεγάλη του ιστορία κι αποχωρούσαν από το θίασο της ζωής ως ιδανικοί αυτόχειρες...

Ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από όλο αυτό ο Γιώργος Καλογερόπουλος (που εκτός από την σύλληψη και την σκηνοθεσία έγραψε και την μουσική και στίχους για τα τραγούδια της παράστασης) μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ταλαντούχοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν το μεράκι τους τέχνη πολύ καλύτερα από "επαγγελματίες" του είδους.
 Εν κατακλείδι μια ουσιαστική παράσταση που τα είχε όλα: συμβολισμούς στην σύγχρονη πραγματικότητα, γέλιο μέχρι δακρύων (ακόμη και το γκροτέσκο είχε λόγο ύπαρξης), τροφή για σκέψη... Το μικρό (μεγάλο) μας τσίρκο έχει δικαίωμα και λόγο συνέχισης αυτής της προσπάθειας, πραγματικά ελπίζω να βρει χώρο για να εκφραστεί.
 
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές

27/9/14

Επιθυμίες κι ευχές

Με την ευκαιρία επετείου γάμου των δικών μου σήμερα και την ταυτόχρονη δεκαετή έλλειψη του καλύτερου φίλου μου...
θα πω τις ευχές μου με τραγούδια και τις ομορφότερες σκέψεις μου για τους ανθρώπους που αγαπάω. Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να περπατάτε με ψηλά το κεφάλι.

20/9/14

Harvest

Κουραστική και περίεργη αυτή η εβδομάδα. Νεύρα κι ένταση στη δουλειά, στο σπίτι, στη ζωή... Συμμετοχή σε δρώμενα, σκέψεις ανάμικτες, ναι μεν αλλά...
Όλοι δείχνουν έτοιμοι για την συγκομιδή, για να δούμε τι θα μαζευτεί φέτος...
Λίγες μουσικές που άκουσα και με ηρέμησαν (ή με αγρίεψαν, αναλόγως) - ελπίζω να είστε καλά

9/9/14

Αποφόρτιση... αμφιθυμία

Όσο και να προσπαθώ να μείνω εκτός όλων αυτών που συμβαίνουν έρχεται πάντα κάτι και με βγάζει εκτός εαυτού...
Δεν μας φτάνει που οι λίστες γίνονται γαργάρα... που η υγεία κι η παιδεία πάει από το κακό στο χειρότερο, που όλα αυτά που πληρώνουμε εμείς οι τυχεροί που ακόμη δουλεύουμε πάνε στον βρόντο (για την ακρίβεια σε τράπεζες, δανειστές και λοιπές χοντρές τσέπες και κοιλιές... ναι βρε, μαζί τα φάγαμε και μαζί τα τρώμε, ξεχάστηκα), έχουμε και το κοινωνικό έργο που παράγεται στην πόλη μας, στην Αθήνα την διαμαντόπετρα, που πιο άνθρακας μόνο στα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας...
Ιδού αγαπητοί μου η ανάπλαση της αγαπημένης (για πολλούς λόγους) πλατείας Αγ. Γεωργίου:

Ένα παγκάκι του αγαπημένου μας δημάρχου όπου δεν θα μπορούν να κοιμούνται οι άστεγοι, που είναι αρκετά επικύνδυνο για τα παιδιά και που τα 3 συνολικά που τοποθετήθηκαν μαζί με τα λοιπά έργα κόστισαν κάποιες αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ... Τουλάχιστον στην Κλαθμώνος τα ξήλωσαν τελείως για να μην κοροϊδευόμαστε κι η νέα δημοτική (και όχι μόνο) αστυνομία φροντίζει να απομακρύνει τα μιάσματα από τον απόλυτο καθωσπρεπισμό και στρουκοθαμιλισμό που μας διακατέχει ως κοινωνία.
Από την άλλη στην Πάτρα ακούω ότι ήδη η πόλη είναι πιο καθαρή από ποτέ (ζηλεύω τρελά πρέπει να σας πω) κι ότι το δημοτικό πάρκιγκ είναι πλέον εντελώς δωρεάν... 
Βέβαια πρώτο θέμα δεν είναι ούτε η κατάργηση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων ή μη, πολιτών, παιδιών σε υγεία, παιδεία, την ίδια την ζωή τελικά και την ποιότητά της αλλά...
κάτι καρυάτιδες... 
κι όχι αυτή η όμορφη της εικόνας από Ελευσίνα μεριά, αλλά οι άλλες της Αμφί... (τώρα να σχολιάσω μήπως και το "αντιρατιστικό"; α μπα, τσάμπα θα γράψω...). Δεν λέω φαντάζει σημαντική ανακάλυψη, ούτως ή άλλως η σκαπάνη εδώ και 30κάτι χρόνια προς Μακεδονία μεριά σκάβει κι έχει πολιτικές κι εξωτερικές πολιτικές ορμές και δικαίως, πρέπει να αποδείξουμε το αυτονόητο... την ίδια μας την καταγωγή.
Την οποία όμως τι να την κάνω; Όταν με διώχνουν από την ίδια μου την χώρα (όλο και περισσότεροι συνάδελφοι και γνωστοί την κάνουν μετανάστες ανά τον κόσμο) οι κρατούντες ασχολούνται με το πως θα μας τα πάρουν... από παντού... είτε ΕΝΦΙΑ, είτε από την υγεία, ρίχνοντας ψίχουλα "εκπτώσεων" σε πετρέλαιο κι ακατοίκητα... ελπίζοντας απλά ότι το ακατοίκητο μυαλό μας θα εξακολουθήσει έτσι και δεν θα πάρει ποτέ εμπρός.
Δεν θέλω με τίποτα να καταλήξω σε αυτά τα αφιλόξενα και ψυχρά παγκάκια της αρχής (αλήθεια ποιος είναι ο εμπνευσμένος σχεδιαστής;) αλλά δεν σκοπεύω να κάτσω και με σταυρωμένα χέρια είτε μου συμβεί αυτό είτε όχι, κάτι πρέπει να κάνω, κάτι πρέπει να κάνουμε; Τι λέτε;

και για να σας μείνει και μια γλυκιά αίσθηση, ορίστε και το soundtrack με τίτλο Forgive & Forget...

1/9/14

Καλό Χινόπωρο...

Θεωρητικά το Φθινόπωρο μας χτυπά την πόρτα, εύχομαι σε όλους καλό μήνα και καλά κουράγια.
Οι μουσικές που με συνοδεύουν βρίσκονται παρακάτω, να είστε καλά και θα τα λέμε

25/8/14

Σημασία έχει...

να αγαπάς αυτό που κάνεις και να σου φέρνει χαρά. Όταν παύει η χαρά δεν έχει ουσία να συνεχίζεις το οτιδήποτε...
Καλές αλλά σύντομες (και) αυτές οι διακοπές, με επανέφεραν δυναμικά και περίεργα στην εδώ πραγματικότητα, πολλά έχουν να γίνουν, αποφασιστούν, δημιουργηθούν...
Τα τελευταία καλοκαίρια φέρνουν ανατροπές, τούτο εδώ δεν θα μπορούσε να διαφέρει, στην προσμονή λοιπόν για το καλύτερο, το ομορφότερο, το πλησιέστερο στις προσδοκίες μου...
Εύχομαι σε όλους να είστε καλά και να περάσατε όσο καλύτερα γίνεται, τα λέμε...

Κι ένα καλοκαιρινό ηχογραφημένο ντοκουμέντο από αγαπημένες μουσικές που συντρόφευσαν τις Ραδιοτυπίες μου εδώ

19/7/14

Αγαπημένες καλοκαιρινές συνήθειες

Καλοκαίρι στο χωριό, κάποτε για 2 και κάτι μήνες, πλέον για λίγες ημέρες. Η θάλασσα και το βαθύ της γαλάζιο, το πρωϊνό (καλά όχι και τόσο) μπανάκι, μεσημεριανό μαμαδίστικο φαγητό και σιέστα μετά τις σχετικές μπύρες. Απογευματινό μπανάκι και καρπούζι με παγωμένο καφέ μετά. Τα τζιτζίκια δίνουν την θέση τους στα τριζόνια το βράδυ, όσο ζεστή κι αν είναι η μέρα το θαλασσινό αεράκι αποζημιώνει και δροσίζει τις νύχτες.

Συζητήσεις με τον πατέρα για ότι μπορεί να σκεφτεί κανείς, ο αδελφός πετάγεται κάθε τόσο προσθέτωντας ζωντάνια και συνήθως ξεκάρφωτες ατάκες που οδηγούν την κουβέντα αλλού, η μητέρα απλά χαρούμενη που βλέπει όλη την οικογένεια μαζεμένη ξανά. Γέλια, αναμνήσεις, εικόνες ανθρώπων που πέρασαν κι είτε έμειναν είτε έφυγαν. 
Στο φινάλε της ημέρας, μόνος στο δωματιάκι μου - αυτό το ξεχωριστό κτίσμα που δύσκολα έχτισε μόνος του ο πατέρας - συζητήσεις με ψυχές που δεν φεύγουν ποτέ από την μνήμη μου κι είναι πάντα εκεί να με ακούσουν και να με συμβουλέψουν για τα πάντα.

Υ.Γ.: Υπάρχουν χιλιάδες στιγμές κι όμορφες αναμνήσεις από τα καλοκαίρια που έχω περάσει, πολλές με καλούς κι αγαπημένους ανθρώπους σε πάρα πολλά διαφορετικά μέρη, απλά τα παραπάνω είναι η συνήθεια που με ξεκουράζει και μου δίνει πάντα δυνάμεις... Περιμένω και τις δικές σας

Συμμετοχές

Και μια ηχογραφημένη εκπομπή από τις Ραδιοτυπίες για καλοκαιρινό soundtrack

13/6/14

Λογοτεχνικό: Αγαπημένη καλοκαιρινή...

ανάμνηση, συνήθεια ή αίσθηση...
Γράψτε ελεύθερα στο blog σας οτιδήποτε σε καλοκαιρινό σας έρχεται κι αφήστε ένα σχόλιο εδώ με τον σύνδεσμο του σχετικού ποστ...

Διάρκεια συμμετοχής; μα όλο το καλοκαίρι, περιορισμός; κανένας...

Υλική ανταμοιβή για τους συμμετέχοντες δεν υπάρχει, μα κάπως έχω σκεφτεί να σας αποζημιώσω για τον κόπο σας...

Συμμετοχές


Υ.Γ.: Το ότι είναι καλοκαίρι δεν σημαίνει ότι κλείνουμε αυτιά και μάτια σε ότι συμβαίνει γύρω μας, αλλά θα πω για άλλη μια φορά (κι είναι κι ευκαιρία λόγω καιρού) ότι κλείνουμε τηλεοράσεις και κατευθυνόμενα ραδιόφωνα και ενημερωνόμαστε / διασκεδάζουμε αλλιώς...

2/6/14

Καλοκαίρι ανασυγκρότησης...

Παρότι η Ταμάρ έχει εθιστεί περισσότερο από μένα με τις ραδιοφωνικές εκπομπές, οι Ραδιοτυπίες αυτό το καλοκαίρι θα παραμείνουν εκτός μεταδόσεων προσπαθώντας να ανανεωθούν και να πάρουν δυνάμεις.
Η Ταμάρ επί το έργον...
Προβλέπεται ένα ιδιαίτερο αλλά ενδιαφέρον καλοκαίρι από πολλές απόψεις. Σκοπεύω να κάνω περισσότερες αποδράσεις σε αγαπημένα μέρη κι ανθρώπους τα Σ/Κ (τα τελευταία χρόνια έχω ξεχάσει πως είναι αυτό), να περνάω με ακόμη πιο αγαπημένους ανθρώπους τις καθημερινές χαλαρά στην βεράντα με παγωμένο κρασί ή μπύρα, φροντίζοντας τα φυτά, τον χώρο και γενικά να κάνω πράγματα που νιώθω ότι έχω εγκαταλείψει ή παραμελήσει στην καλύτερη των περιπτώσεων. 

Από εδώ θα τα λέμε όταν νιώθω την ανάγκη να το κάνω, σίγουρα θα σας διαβάζω αλλά δεν είμαι σίγουρος πόσο συχνά θα γράφω... Τελικά ότι κάνουμε (εδώ ή αλλού) δεν πρέπει να είναι ψυχαναγκαστικό αλλά να μας διασκεδάζει και να μας κάνει να περνάμε καλά.
Σας φιλώ και θα τα λέμε...

27/5/14

Νίκη ή Ήττα;

Τελείωσαν λοιπόν κι οι εκλογές, με τους περισσότερους (κατά την προσφιλή τους τακτική) να δηλώνουν νικητές. Υπήρξαν κι οι λίγες εκείνες περιπτώσεις που παραδέχτηκαν την ήττα τους βέβαια (εκεί όπου δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς) αλλά σε γενικές γραμμές όλοι είναι χαρούμενοι...

Το θέμα είναι εμείς ως ψηφοφόροι δηλώνουμε χαρούμενοι; Νιώθουμε ότι κάτι έγινε, κάτι άλλαξε ή θα επανέλθει η πρότερη κατάσταση όπου μας βαράνε από παντού και δεν ξέρουμε από που να φυλαχτούμε; Όπως και να έχει δεν πρέπει να θεωρούμε ότι μόνο με την ψήφο θα αλλάξει η κατάσταση, πρέπει να είμαστε ενεργοί και παρόντες, όχι παθητικοί παρατηρητές των γεγονότων. Το να κριτικάρεις εκ του ασφαλούς και χωρίς συμμετοχή δεν σημαίνει τίποτα, τουλάχιστον για τους κρατούντες, αλλιώς εκλαμβάνουν την καθημερινή πίεση κι αλλιώς την μια κάθε τετραετία...

Να είστε έτοιμοι για πολύ μελλοντολογία αυτό τον καιρό, θα νιώσετε ότι σε πολύ λίγο καιρό (άντε σε ένα ορίζοντα εκατονταετίας) όλα θα είναι ρόδινα, θα ζούμε στον επίγειο παράδεισο, θέσεις εργασίας παντού, ανάπτυξη και σαξές (για διαβάστε ανάποδα την λέξη... και με ένα κενό ανάμεσα...) στόρια (όχι αυτά των παραθύρων ντε, η ιστορία - οι ιστορίες) κι άλλα πολλά απίστευτα πράγματα που ούτε ο Ισαάκ Ασίμοφ ( Исаак Юдович Озимов) δεν είχε καταγράψει στον φανταστικό του κόσμο. 

Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να συνεχίσετε τον μικρό ή μεγάλο αγώνα σας για να κάνουμε παρέα αυτό τον κόσμο καλύτερο. Ξεκινάμε από τα μικρά και καθημερινά (τον δικό μας μικρόκοσμο) και επεκτεινόμαστε σε όλο και μεγαλύτερη ακτίνα, αλλάζοντας οι ίδιοι μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα.

23/5/14

Ευχές και άλλα...

Ευχαριστώ από καρδιάς όσες κι όσους μου ευχήθηκαν (και εξακολουθούν να το κάνουν) με αφορμή τα σημερινά μου γενέθλια.

Όταν ξεκινάς το πρωί με αυτό
είναι σίγουρο ότι η μέρα θα πάει καλά...

Υ.Γ.: μικρό κουίζ, ποια γνωστή (πασίγνωστη μη σου πω) μπλόγκερ μπορεί να μου ευχήθηκε πολύ πρωί: να ζήσεις σαν τα αθάνατα τάπερ ?

φιλιά σε όλους και καλή ψήφο σας εύχομαι

16/5/14

Οι Ραδιοτυπίες ψηφίζουν...

Λόγω εκλογών και μεγάλου φόρτου εργασίας αυτό τον μήνα οι Ραδιοτυπίες μένουν εκτός εκπομπών, τουλάχιστον στις καθιερωμένες ημέρες και ώρες τους.
Μπορεί να με ακούσετε έκτακτα κάποια καθημερινή, είτε παρέα με τον Λουστράκο είτε αλλιώς...

Να είστε όλοι καλά και να ψηφίσετε συνειδητά και με το χέρι στην καρδιά (επίσης να μην τα ξαναλέμε, κλείστε τηλεοράσεις κι ακούστε μουσική). Σας φιλώ και θα τα λέμε.

13/5/14

Λογοτεχνικό: Σελίδα 31

ΤΟ ΛΙΚΝΟΝ Ο ΛΥΧΝΟΣ
πάντοτε αγαπούσα
- με πάθος -
κάθε εκδήλωση της ζωής
όμως δεν μ'ένοιαζε
o θάνατος

τώρα που μ'άφισες να ξαποσταίνω
πλάι στο λαμπρό φως
των ωραίων ματιών σου
τώρα αγαπώ ακόμη περισσότερο τη ζωή
και δε θα'θελα
να πεθάνω πια
ποτέ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ - Στην Κοιλάδα με τους Ροδώνες, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ


Συμμετοχές:

Περιμένω και τις δικές σας συμμετοχές, όποιες κι αν είναι αυτές...

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι».

Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW).

Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα.

Πανικός φωλιάζει στις ψυχές όλων των Κρητών καθώς, σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους της κίνησης πολιτών, οι Αμερικανοί έχουν φροντίσει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος, κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης ή μεταφοράς των αποβλήτων, να μη φέρει νομικές κι οικονομικές ευθύνες το αμερικανικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση και κατ’επέκταση οι Η.Π.Α.

Ο Γιώργος Σμπώκος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε θέματα Δικαίου Περιβάλλοντος, αναφέρει πως «υπάρχει νομικό κενό για τα χημικά της Συρίας». Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ελλάδα;

Την ίδια ώρα που χιλιάδες Κρήτες παραβρέθηκαν στην εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), περισσότεροι από 500 Κρήτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις αντεθνικές κι εγκληματικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα Αθηνοκεντρικό κανάλι δεν ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση αυτή. Μόνοι οι δημοσιογράφοι ήδη ασχολήθηκαν με το θέμα αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δε χρηματίζονται. Ποιοι είναι όμως αυτοί που χρηματίζονται και δεν μιλούν; Τι συμβαίνει με τους επιστήμονες;

Ο τύπος γενικότερα στην Ελλάδα δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το μείζονος σημασίας αυτό ζήτημα. Πώς θα γινόταν άλλωστε να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ιδιωτικοποίηση των παραλιών της χώρας μας κι άλλα πράσινα ζητήματα, τα οποία έχουν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο, εν’όψει των επικείμενων εκλογών; Οι πολίτες φοβούνται ότι πολλά μέλη θ’αποχωρίσουν από τις κινητοποιήσεις με την πάροδο των εκλογών, καθώς από τον χώρο της πολιτικής τους προσέγγισαν στην προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν ψήφους.

«Μας λένε να σιωπούμε και να μην αντιδρούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευγενία Τσατσάκη, μέλος της κίνησης πολιτών στο συντονιστικό Ηρακλείου, για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τα Υπουργεία. «Δεν έχει γίνει καμία μελέτη περιβαλλοντικών ρίσκων κι επιπτώσεων», συμπληρώνει με απογοήτευση, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει διαφάνεια στην ενημέρωση τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο κι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκτός Κρήτης».

Σε δήλωσή του σε ομογενειακή εφημερίδα ήδη από τον Ιανουάριο, ο κος Αντώνης Τσουρδαλάκης από τη Μελβούρνη, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, εξέφρασε την «αντίθεση κι αγανάκτησή του για την προτεινόμενη και μυστικά σχεδιαζόμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στον θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κρήτης» και καταδίκασε τις εγκληματικές, επικίνδυνες κι απαράδεκτες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως έκτοτε μειωμένες ήταν οι κινητοποιήσεις της Ομογένειας.

Την θανάσιμη κι εγκληματική αδιαφορία τόσο του ελληνόφωνου Τύπου όσο και της ελληνικής κυβέρνησης καταδικάζει επίσημα και η φοιτητική ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών του πανεπιστημίου RMIT στην Μελβούρνη καθώς κι εκπρόσωποι της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου» εδώ στη Μελβούρνη.

Οι Κρήτες καλούν τους ομογενείς να συμπαρασταθούν έμπρακτα στις κινητοποιήσεις τους και να βοηθήσουν να μη γίνει σκουπιδότοπος αποβλήτων, πυρηνικών και χημικών η Μεσόγειος. Πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κλοιός της σιωπής και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό να δώσουν στο ζήτημα τη δέουσα σημασία που του αρμόζει.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, ήδη σε δελτίο τύπου από τις 6 Φεβρουαρίου, δηλώνει πως «η Ιεραρχία της Εκκλησίας Κρήτης διαμαρτύρεται έντονα για την έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης όλων των πολιτών της χώρας μας, κυρίως δε των κατοίκων της Κρήτης, για το εν λόγω μεγάλο και σοβαρό θέμα, κι εκφράζει την έντονη αντίθεσή της για το θλιβερό αυτό γεγονός».

Σε ομιλία του στη Σούδα στις 9 Μαρτίου, ο παπά-Ανδρέας από τα Ανώγεια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα λέγοντας πως «Από το Ακρωτήρι των Αγώνων υψώνουμε το λάβαρο της Παγκρήτιας Αντίστασης απέναντι στα σχέδια του χημικού θανάτου», και καλώντας τον Κρητικό λαό ν’απέχει από τις ευρωεκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα της ακριτικής Γαύδου.

Παρακινήστε άτομα που γνωρίζετε στον καλλιτεχνικό χώρο να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Ένας ολόκληρος λαός κατέβηκε στους δρόμους. Κανένας να μη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, το οφείλουμε στα παιδιά μας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τι φωλιάζει στις ανυπότακτες καρδιές των Κρητών απανταχού γης: «Ήθελαν να μας βρουν ανοχύρωτους κι απροετοίμαστους. Μας βρήκαν όμως αποφασισμένους».

Κίνηση Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου - Μελβούρνη

Υ.Γ.: θα το έχετε δει σε πολλά blogs χθες και σήμερα, αλλά όσο περισσότεροι το αναδημοσιεύουμε τόσο το καλύτερο...

10/5/14

Ραδιοτυπίες: Blue Planet

Την Κυριακή 11/5 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio

νέες κυκλοφορίες από όλα τα είδη θα μας συντροφεύσουν...

Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ

9/5/14

Ραδιοτυπίες: Blues likes Jazz...

Αυτό το Σάββατο 10/5 από τις Ραδιοτυπίες και το Sin Radio
Ραδιοτυπίες @ Sin Radio - Saturday 19:00
νέες Jazz & Blues κυκλοφορίες αλλά και κάτι "ιδιαίτερο" από τα παλιά...
Σας περιμένω να τα ακούσουμε παρέα, να περνάτε καλά.

Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ


Το Λογοτεχνικό περιμένει τις συμμετοχές σας...

Τα Υστερόγραφα συνεχίζουν την δική τους πορεία...

30/4/14

Ραδιοτυπίες: συνέντευξη με τον Γιώργο Ζαμπουλάκη

Φιλοξενούμενος των Ραδιοτυπιών το Σάββατο 3/5 θα είναι ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζαμπουλάκης με την ευκαιρία της διοργάνωσης του Page 31 στο Camp την ερχόμενη Κυριακή 4/5/14 στo οποίo θα είμαστε παρόντες ως Sin Radio...

Festival Concept / Curator: Γιώργος Ζαμπουλάκης, Σκηνοθέτης
Οργάνωση: deviant GaZe
Contact information:  festivalpage31@gmail.com
Tel : 6980011031
Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαΐου 2014, στο CAMP! Contemporary Art Meeting Point, Απελλού 2 & Ευπολίδος 4, Πλ.Κοτζιά, Αθήνα.

Για την ηχογραφημένη συνέντευξη πατήστε εδώ

και για την μουσική εκπομπή πατήστε εδώ

26/4/14

Ραδιοτυπίες & Λογοτεχνικό: Σελίδα 31...

Οι Ραδιοτυπίες από το Sin Radio για την Κυριακή 27/4 θα έχουν ως θέμα...
τραγούδια περί φρούτων...
με την ευκαιρία της διοργάνωσης του Page 31 στο Camp την ερχόμενη Κυριακή 4/5/14 στην οποία θα είμαστε παρόντες...
Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Το παραπάνω μου δίνει το έναυσμα για νέα πρόσκληση στο Λογοτεχνικό Σάββατο, όποιος θέλει λοιπόν ανοίγει είτε από το αγαπημένο του βιβλίο είτε από οποιοδήποτε την σελίδα 31 και αντιγράφει το σχετικό απόσπασμα στο blog του ή οπουδήποτε επιθυμεί, συμμετοχές μέχρι την Κυριακή 11/5...

25/4/14

Ραδιοτυπίες: Blue Turn

Μετά Λαμπριάτικες Ραδιοτυπίες στο Sin Radio το Σάββατο 26/4
Ραδιοτυπίες @ Sin Radio, Σάββατο 19:00
με αρκετές νέες αλλά και παλαιότερες κυκλοφορίες. Τα λέμε στις 19:00, να περνάτε όμορφα.

Για την ηχογραφημένη εκπομπή πατήστε εδώ

23/4/14

Επιστροφή στα γνώριμα

Όπως όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος η επιστροφή σήμερα στην δουλειά με προσγειώνει στην πραγματικότητα...
Παρότι δεν έκανε και πολύ καλό καιρό αυτές τις ημέρες (για την ακρίβεια και καλοριφέρ άνοιξε το βράδυ του Σαββάτου της Ανάστασης), η φύση επέμενε στην Άνοιξη με όλες τις δυνάμεις της.
Ο κήπος την Κυριακή του Πάσχα
Καλά ήταν όμως, ξεκουράστηκα, έφαγα (πολύ...), ήπια (όχι και τόσο πολύ) και κοιμήθηκα (αρκετά κι από αυτό). Επιτάφιο δεν πήγα φέτος λόγω καιρού (φυσούσε πολύ, έκανε κρύο και ψιλόβρεχε...), αλλά ευτυχώς την Κυριακή ο καιρός έφτιαξε για μια ημέρα και μπόρεσα να ψήσω όπως καθιερωμένα τα τελευταία χρόνια...
Ψήνοντας λουκάνικα...
Η επάνοδος έγινε από χθες, με πολλές οικειακές εργασίες (παραδοσιακά παίρνω μια ημέρα άδεια για τα διάφορα μαζέματα), και σήμερα τα κεφάλια μέσα εντελώς...
Ελπίζω να περάσατε όλοι όμορφα, να γεμίσατε εικόνες και χρώματα και να πήρατε κουράγιο για την δύσκολη συνέχεια που μας περιμένει, που θα πάει κάποια στιγμή θα έρθει κι η Ανάσταση για εμάς.
Τριανταφυλλιές, μαργαρίτες, πετούνιες, κρίνοι και λεβάντες - η φύση στα καλύτερά της
Να είστε όλοι καλά και τα λέμε.

15/4/14

Καλή Λαμπρή

Να περάσετε όμορφα αυτές τις ημέρες, αν φύγετε να γυρίσετε με ασφάλεια, φάτε, πιείτε, αγαπήστε κι εδώ είμαστε και θα τα λέμε εμείς.

Φέτος δεν θα έχει χωριό για το κορίτσι... μεγάλωσε και παραξένεψε
Φιλιά σε όλους και να προσέχετε τους εαυτούς σας.

~~